Барилгачин :– “Амьдрал бол өөрийн чинь бүтээл”
Амьдарлын үнэ цэнэ:- “Чамд хайртай хүмүүс үргэлж чиний хэр үнэ цэнэтэй болохыг санаж байдаг”.
Сарнайн цэцэрлэг:- “Хамгийн сайхан сарнайг олох гэж яваад хамгийн сүүлд энэ сарнайг л оллоо, эргэж буцъя гэтэл нэгэнт оройтсон байлаа”
Хайрын түүх :- “Зөвхөн Цаг хугацаа л Хайр хичнээн агуу, чухал зүйл болохыг ойлгодог”.
Ээжийн өвөр:- Яг л ээжийнхээ өвөрт байгаа юм шиг.
Агаарын бөмбөг:- Модон дээр байгаа ч гэсэн нэг бөмбөгтэй боллоо.
Бэлэг:- Энэ “үнэтэй бэлэг” нь жирийн нэг цасаар хийсэн боловч…..
Цаг бол алт:- “Цаг хугацаа харван одоход үнэлж барашгүй их баялаг урсана”,
Өчигдөр өнгөрөн одож, маргааш оньсого таавар болон хүлээж, харин өнөөдөр бидэнд оногдсон үнэт шагнал.
Хадаас:- “Чи муу үйл хийж байгаад түүнийгээ засаж сайн хүн болсонч хүний зүрх сэтгэлд хийсэн муу бүхэн чинь шарх болон үлддэг”.
Тэвчээр:- “Мэхээ л хий” чиний хамгийн сайн чаддаг зүйл бусад бүгдийн гарцаагүй сайн суурь.
Цоорхой хувин:- Сайхан цэцгүүд байгаагүй бол гэрт аз жаргал авч ирэхгүй байсан
Харамч:- Өглөгч хүн ямар байдгийг харж ав
Сэтгэлийн нүд:- “Зөөлөн будрах цасан ширхэгээр гоёсон сүрлэг модод зам даган ярайж, зул сарынхаа гоёлыг тайлж амжаагүй хүмүүс гудамжинд сүлжилдэнэ…..жувууд жиргэхэд олны алхаа удаарширч хаврын улирал налайна”…… цонхноос хориод алхмын цаана тоосго давхарлан барьсан тас хар хананаас өөр юу ч үзэгдсэнгүй.
Эхийн сэтгэл:- Эмч хариуд нь “үгүй ээ охин минь зөвхөн ээжийн чинь нүдийг шилжүүлэн суулгасан юм, “ТЭР НАДАД ХЭРЭГГҮЙ” гэсэн юм хэмээн инээмсэглэн хэлэв.
Гутрангуйн гамшиг:- Юм болгоныг муу талаас нь дэндүү боддог нь түүнд үхэл авчиржээ.
Тоглоом :- Дурласан хүн сохорсон юм шиг болж юу ч хийхээс буцахгүй солиотой болдог болжээ.
No comments:
Post a Comment